31/3/10
Ni fronteras ni banderas. nº 17
IROLA IRRATIAREN ALDEKO KONTZERTUA / Concierto en favor de la Irola Irratia
http://www.sindominio.net/irola/
30/3/10
GLORY DAYS STREETZINE
Discipline (Holanda)
Toxpack (Alemania)
Agresión (Madriz)
Jonny Gerriwelt (Bardulia)
Orreaga778 (Bardulia)
Los carniceros del norte (Bizkaia/miranda de ebro)
Proyecto Kostradamus (Mostoles)
The Last Strength (Bardulia)
A los creadores del racion doble y el arropiero
+Articulos: solidaridad, tauromaquia
+Cronica holidays in bardulia 2010
+reseñas....
.. ..Si estas interesado en distribuirlo o cogerlo contacta en:
glory-days-streetzine@hotmail.com
29/3/10
Faxismoaren aurkako doinuak !!
16 Razzapparte - Su Di Me
17 The Prowlers - That's Just The Way It Goes
27/3/10
SILVIO RODRIGUEZ SOBRE CUBA: "Tengo muchas mas razones para creer en la revolucion que para creer a sus detractores"
25/3/10
Concierto, 77 Listukada (Irola Irratia)
CRIMINALIZACIÓN DEL TOP MANTA Y RACISMO INSTITUCIONAL
23/3/10
Denuncia por una agresion en el metro de Barna a un miembro de un grupo punk
Punk and Disorderly
OSTIRALA - Viernes
01:10 – 01:50 MOPED LADS 00:10 – 01:00 STIFF LITTLE FINGERS 23:20 – 24:00 COCKNEY REJECTS 22:40 – 23:10 DISCIPLINE 22:00 – 22:30 TOXPACK 21:20 – 21:50 OHL 20:40 – 21:10 CRUSHING CASPARS 20:00 – 20:30 MELANIE AND THE SECRET AMRY 19:20 – 19:50 BERSERKER 18:40 – 19:10 THE RABBLE 18:00 – 18:30 HAT TRICKERS
LARUNBATA - Sabado
01:00 – 01:50 THE OPPRESSED 00:10 – 00:50 STOMPER 98 23:20 – 24:00 THE PARTISANS 22:40 – 23:10 ANGELIC UPSTARTS 22:00 – 22:30 STREET DOGS 21:20 – 21:50 IRON CROSS 20:40 – 21:10 THE BAY CITY ROLLERS (feat. Eric Faulkner) 20:00 – 20:30 TOWERBLOCKS 19:20 – 19:50 DIE TORNADOS 18:40 – 19:10 OBTRUSIVE 18:00 – 18:30 PRODUZENTEN DER FROIDE
IGANDEA - Domingo
00:10 – 01:00 THE BUSINESS 23:20 – 24:00 ARGY BARGY 22:40 – 23:10 BAD CO. PROJECT 22:00 – 22:30 THE WARRIORS 21:20 – 21:50 SKARFACE 20:40 – 21:10 OI! THE ARRASE 20:00 – 20:30 HARD TIMES 19:20 – 19:50 NECK 18:40 – 19:10 ZERO POINT 18:00 – 18:30 COWBOY PROSTITUTES
http://www.myspace.com/punkanddisorderlyfestival
http://www.punk-disorderly.de/
22/3/10
Basamortuko gazteenak
Aselen aldeko jaialdia
Aselen aldeko irribarrea eta begiradak sustatzeko jaialdia burutuko dugu beste behin ere. Ondo pasatzea, disfrutatzea, lagunak egitea, beharbada ligatzea eta Asel aske utz dezaten sustatuko duen jaialdia izango dugu hau. Familia giroan, lagun arteko giroan, festa giroan… Bermeoko kafe antzokian.
Kartel paregabea artista paregabeekin eta SORPRESA itzelekin.
Sarrerak salgai!
Sarrerak aurretiaz erosi nahi izatekotan hauek dira salmenta puntuak:
Bermeo, Txalaparta taberna
Gernika, Gernikako gaztetxea
Bilbo, Gatazka gunea (Likiniano)
Antzokian bertan ere erosteko aukera izango duzue :)
Jaialdi honetatik ateratzen den diru guztia, betiko moduan, Aselen alde erabilia izango da. Auzi honek sortzen dizkigun gastu guztiak ordaintzeko bati bat. Beraz animatu eta parte hartu.
Etorri gurera ondo pasatzera! Errugabea delako, Asel askatu!
19/3/10
Musika 360º
Azken hamarkadan disko salmentek izandako etengabeko jaitsiera ezin izan du ezerk gelditu. Urtez urte, diskoen fabrikazioa (CDa eta DVDa) behera etorri da salmenta urriaren poderioz. Lerroa gero eta gorriagoa da. Biniloaren ibilbideak ez dio ekarriko inolako konponbiderik, nahiz eta urtetik urtera, gero eta gehiago saltzen ari den, baina oso merkatu itxi, berezi, espezializatu eta espezifikoa da, eta izango da. Biniloaren bizitza goraka doa eta hori ongi dago, bidea luzatuko du, ezin ahaztu, ordea, horrek ez duela izango maila batetik gora igotzeko indarrik; puntu bat gehiago, agian.
SUSTRAIEZ BLAI 2010
2009ko edizioan aurreikusita zegoen BIZARDUNAK taldeak parte hartzea, baina azken orduko gorabehera baten erruz, ezinezkoa gertatu zitzaion talde nafarrari Zaldibiara joatea. Orduan agindu zuen Goierrin joko zuela data adostu bezain pronto.
En 2010 el festival Sustraiez Blai cumplirá diez años y lo van a celebrar el próximo día 27 de marzo con una fiesta los organizadores/as del evento y todos/as sus amigos y amigas.
Si bien estaba previsto que en la edición de 2009 del festival participara el grupo navarro BIZARDUNAK, a causa de un problema de última hora, este grupo no pudo actuar en Zaldibia, pero se comprometió a hacerlo en el Goierri en una próxima ocasión, tan pronto como se fijara una fecha.
No hay excusas!
14/3/10
Madrid: Concierto Hip Hop contra el racismo. No a la Ley de Extranjería
10/3/10
“SKA MADNESS!” Two Tone inspirazio bilduma
Joan den mendeko 70etako hondarrean eta 80etako hasieran gertatu zen 2Tone iraultza inspiratu zuten hogei abesti klasiko biltzen duen bilduma interesgarria osatu du Rhoda Dakkar musikariak. Early reggae estiloko jatorrizko kantuok Pioneers, Symarip, Maytals, Danny Ray, Guy Lombardo, Jackie Edwards taldeek eta artistek sinatu zituzten, besteak beste.
SKA MADNESS! KANTU ZERRENDA
01. Dandy Livingstone - Rudy, A Message To You
8/3/10
Roots-Reggae-Ragga Topaketa ( Sabado 13 Marzo 2010 )
Gaur Martxoak 8 RASH irratian: FUCK THE RAC
Irratia entzuteko / Para escuchar la radio:
http://giss.tv:8000/RASH-gipuzkoa.mp3.m3u
Os esperamos!
7/3/10
ALERTA ANTIFAXISTA!!!!!!!! RAC JAIALDIA GALESen / Festival RAC en Gales
Asel Luzarragari elkarrizketa
"Dabid eta Bermeoko lagunek Interneten egin dutena, eta Punkaminekoen eta Rafa Ruedaren eskutik musikaren mundua mugitzen ari dena ordainezina da."
Zer moduz zaude animoz?
Ondo, pilak kargatuta. Etxea miatzen sartu zirenetik animoak eta indarrek gorabeherak izan dituzte, normala denez, baina oso garrantzitsua izan da Vane neskalaguna eta Lourdes arreba ondoan sentitzea, aita-amak ondo zeudela jakitea, eta hainbeste lagunen beroa eta babesa zituztela entzutea. Alde horretatik, esperientzia hunkigarria, errepikaezina -eta hobe errepikatzen ez bada, jakina- bizi ahal izan dut, eta oraindik nago sentipen horietan murgilduta, harrituta.
Baldintzak ez dira txarrak, batez ere kartzelarekin konparatuta. Muga bakarra etxetik irteteko debekua da. 24 orduz egon behar dut etxean eta polizia edonoiz etor daiteke hemen nagoela egiaztatzera eta “autografoa” eskatzera. Nire jarraitzailerik fidelenak bihurtu dira, antza. Baina etxe barruan nahi dudana egin dezaket. Ez didate inoiz telefonorik edo internetik debekatu, baina kartzelan nengoen bitartean Vanek bere gurasoen etxera aldatu zuen konexioa, eta gainera mugikorra poliziaren esku dago oraindik, beraz, internet hona aldatu eta mugikorra lortu bitartean komunikatzea ez zen batere erraza. Hala ere, nola edo hala, Vane eta Jaime abokatuaren laguntzari esker Lourdesekin komunikatzea lortzen nuen.
Arraroa, denbora asko behar izan nuen gertatzen ari zitzaidana ulertzeko eta barneratzeko. Etxean nengoen, lasai, goizean idazten ari naizen eleberria lantzen. Miatzeko agindua zutela esan zidatenean, hainbeste polizia armatu ikusita, apur bat izutu nintzen, eta berehala eskuburdinak lotuta izatea ez zen oso samurra izan, baina hala ere lasai egon nintzen, ahal zen neurrian. Galderak egin arren ez zidaten ezer azaltzen, baina ni dena berehala bukatuko zela sinetsita nengoen; artean nahiko inozoa nintzen dena errakuntza zela pentsatzeko. Halako batean atxilotuta nengoela esan, eta beste norbaiten pelikulan sartu nindutela sentitu nuen.Zure etxean lehergailuak egiteko materiala topatu zuela zabaldu zuen poliziak.
Ni etxean nengoela, ezer ere ez. Atxiloketaren arrazoiak galdetuta, bertan “topatutakoagatik” zela esan zidaten, eta orduan entzun nituen lehen aldiz “armak eta lehergailuak” berbak, poliziaren eskuak armairu gainera egiten zuten bitartean, keinu oso abstrakto batean. Baina erakutsi, ez zizkidaten inoiz delako gauza horiek erakutsi. Bitxia da, edo esanguratsua, komunikabideei ere inoiz erakutsi ez izana, ohi dutenaren kontra. Askoz beranduago izan dut fiskalaren karpetan argazkietan ikusteko aukera. Su-itzalgailua daukan supermerkatuko poltsa bat agertzen da nire logelako armairuaren gainean, begi bistan, su-itzalgailuaren zati bat agerian. Barregarria benetan, gau hartan bertan lehergailu bat jarri omen zuen gaizkigileak edonoren begi bistan uztea bere hurrengo bonba, inon ezkutatu gabe... Argi dago hori han jarri zuenak ez zituela formak gehiegi zaindu itxurak egiteko. Seguruenik beharrik ere ez zuela pentsatuko zuen.
Hau guztia ezinezkoa izango zen fiskalak ni kartzelaratzeko grina izan ez balu, etxea miatzeko agindua emateko zeuzkaten “frogak” ere guztiz barregarriak direlako. B serieko gidoirik eskasenean ere ahalegin handiagoa egingo zuten arrazoi sinesgarriagoak aurkezteko. Nahi dituzten “datuak”, ni Euskal Herrian nengoen bitartean eztanda egin zuen lehergailua, esaterako, hartu, hortik izugarrizko irudimena behar duten loturak egin, eta haien ustez nire aurka erabil daitezkeenak baino ez dituzte aurkeztu; esanguratsuenak nire blogean idatzi nituen artikulu bi, haietako bat maputxeen eskubideen aldekoa. Beraz, bolbora arrastoak bilatzeko frogak ezezko emaitza eman zuenez, hobe zuten hori txostenean aipatu ere ez egitea. Baina irregulartasunek ez dute mugarik, benetan.
Hori frogatzeko ez zuen arazorik izan: zorionez nire pasaportea eskuan zeukan, eta horri esker libratu nintzen lege antiterroristatik, fiskalak horixe eskatu baitzuen. Lehergailuak jarri nituela defendatzea ezinezkoa zenez, akusazio hori baztertu eta leporatzen didaten bakarra norbaitek etxean jarri zidana edukitzea da, hots, arma eta lehergailuen kontrolerako legea urratzea. Defentsak izan zuen lehen arazoa eskatutako agiriak azken orduan ematea izan zen, eta hori dela eta, lehen epaiketa prestatzeko oso denbora gutxi izan zuen. Abokatu hark [Julio Landaeta] akats handiak egin zituen, izugarri kaltetu nindutenak; inoiz pentsatu dut horren atzean asmo ilunen bat ez ote zegoen. Baina abokatua aldatu eta kasua Jaime Madariagak hartu zuenean dena aldatu zen, goitik behera. Hala ere, oztopoak hor daude, atxilotu nindutenetik 56 egun joan direnean, oraindik ez dizkiotelako eskatutako guztiak eman: hatz marken frogak, bolbora aztarnenak, miaketa eguneko argazki guztiak... Badakite horiek denak nire aldekoak izango direla, eta horregatik atzeratzen ari dira, ahal beste.
Kartzelan tratua oso ona izan da. Jakina, kartzela ez da luxuzko hotela, hain zuzen ere, eta 64 lagunentzako komuna eta dutxa, leku bera eta bakarra dira, eta txandaka ibili behar da, bai erabiltzeko, bai logela garbi izateko... Baina barruko kideek harrera oso ona egin zidaten eta gendarmeek ere tratu ona eman didate, abegikorra, umoretsua... Horrek ere egoera erraztu du, bai niretzat bai maite nautenentzat, barruan hain txarto ez nengoela jakiteak lasaitasun apur bat eman dielako.
Amorruz hasieran, hainbeste gezur entzunda ezin nuelako hitzik egin. Kargurik larrienak desagertzen zirela ikusita lasaiago, eta orain gogotsu, egin didatenaren amaieraraino iristeko. Oso barregarria da argudioak erabiltzeko duten modua. Badaezpadako espetxealdia eskatzeko argudioetako bat zen ez zekitela dirua nondik ateratzen nuen, eta ez neukala gizarte edo familia sustraitzerik Txilen. Alde batetik, eskualde honetako gobernadorea ni atxilotu eta berehala agertu zen telebistan, nire aurkako kereila jarriko zutela esanez, eta halaxe dago fiskalaren txostenean jasota; baina gobernadore horrek berak ez zituen erakutsi nik Txilen bizitzeko bisa eskatu nuenean aurkeztu behar izan nituen ziurtagiriak, haien artean, nire diru iturriak frogatzen zituztenak. Beraz, nire diru iturriak publikoak ziren, eta haiek eskura zeuzkaten, baina ez zitzaien komeni hori agertzea. Bestetik, ez zuten onartzen familia sustraitzerik, baina Vaneren etxea miatzeko agindua emateko arrazoi bakarra bera nire neskalaguna izatea izan zen. Azkenean, hori dena eta bakearen aldeko nire iragana frogatzeko gai izan ginenean, haiek nire inguruan eraiki nahi izan zuten irudi guztia deseginda geratu zen, eta horrela ulertu zuen epaileak ere.
Egia esan, hemen nagoenetik haien alde egin dudana ez da asko izan, baina dirudienez, nahikoa da keinurik txikiena egitea ere. Bakoitzak dagozkion dominak baino ez ditu jantzi behar, eta nik herri miresgarri horren alde egindako bakarra nire blogetan artikulu batzuk idaztea izan da. Oraindik asko daukat ikasteko eta interes handia neukan eta daukat, baina horixe izan da egin dudan apurtxoa: ikuspegi anarkistatik gatazkari buruzko iritzi xumea eman eta ikuspegi anarkista horretatik bertatik konponbiderako ideia batzuk plazaratu. Uste baino min handiagoa egin ei die, nire aurkako froga gisa, hain zuzen ere, artikulu horietako bat jarri baitute txostenean. Imajinatu zein larria zen idatzi nuena: azkenean Jaimek berak irakurri zuen nire aurkako frogatzat zeukaten testu hura, nire alde erabiltzeko.Txilen, Euskal Herrian, Argentinan... aska zaitzaten eskatzeko ekimenak ugariak izan dira.
Ez dut uste; aitzitik, halakoetan ezinbestekoa delakoan nago. Batek baino gehiagok esan dit: “Jaso duzun babesa izan ezean, izorratuta egongo zinen, laguna!”. Oso bidegabea da, asko direlako asmatutako salaketengatik preso daudenak, eta babes hori lortzerik ez dutenak; askotan egin ez dutena aitortzeko beharrean daude, kartzelatik aterako badira. Neuri ere iradoki zidaten egin ez nuena aitortuz gero azkarrago aterako nintzela, baina argi izan dut ez zutela egia makurraraziko. Horretan, Euskal PEN klubaren lana, haien bidez nire kasua International PENek hartzea, Perez Esquivel Nobel Sariak, Ariel Dorfmanek edo Unai Elorriagak nire aldeko gutunak idaztea... erabakigarriak izan dira. Inoren ekarpena gutxietsi gabe, benetan den-denek izan dutelako izugarrizko balioa, modu batean edo bestean.
Argi eta garbi. Txileko idazkariordeak aspaldi esan zuen Araukanian zeuden euskaldunak zertan zebiltzan ikertuko zutela, beraz, ez zait ezkutatzen aspaldi hasiko zirela ni ikertzen, zaintzen, jarraitzen... Jende askorentzat, Txilen zein beste leku batzuetan, euskalduna, anarkista edo maputxeen laguna izatea terrorista izatea da; eta atzerritarra, idazlea edo kazetaria dena susmagarria (eta arriskutsua) da. Ni ekuazio guztietan agertzen nintzen. Eta gainera hemen nengoen bitartean bolada batean gandor berdea izan nuen! Ezinezkoa zen ni herritar zintzoa izatea...
Nik dakidala ez. Espainiako Kontsulatuak bai, ahal izan duen neurrian babesa eman dit; ez da asko egin dezaketena, baina kezka agertu dute eta kasuaren jarraipena egiten ari dira. Hori da euskaldunok atzerrian erabil dezakegun erakunde bakarra, dirudienez iaztik hona Eusko Jaurlaritzak atzerriko ordezkaritzak kendu dituelako.
Urtarrilaren 6an epaileak hiru hilabete eman zituen ikerketarako, beraz, fiskalak epea luzatzeko eskatzen ez badu, apirilaren 6an nire aurkako karguak zehaztu eta behin betiko akusazioa egin beharko du; orduan hasiko da epaiketa prestatzeko epea. Dena dela, Gobernuak Barne Ministroaren bidez, beste neurri bat hartu du, errugabetasun presuntzioa erabat zanpatuz: urtarrilaren 7an ni Txiletik kanporatzeko dekretua sinatu zuen. Horrek esan nahi du, errugabe zein errudun izan, kanporatuko nautela, dekretu horri ere aurre egitea lortzen ez badugu.
Zail badago ere, nire etxean agertutako gauzak nork jarri zituen frogatzea ez delako batere erraza, uste osoa daukat errugabe aterako naizela. Nire aurkako akusazioek ez dute inolako funtsik, eta txostenean bertan akatsak ugariak dira. Argi daukat nire aurka “ager” zitezkeen froga guztiak hor daudela; aurrerantzean agertuko diren froga berri guztiak, besterik asmatzea bururatzen ez bazaie, behintzat, nire aldekoak izango dira. Zailena kanporatze aginduari buelta ematea izango da, hor Estatuak nahi duena erabaki dezakeelako. Horretan ere, nazioarteko oihartzuna, presioa, nazioarteko erakundeen esku-hartzea... erabakigarriak izan daitezke.
4/3/10
Nazifascistas, militares y guardias civiles en un concierto de RAC
Antifeixistes.org *
http://www.antifeixistes.org/3534_guardies-civils-militars-concert-nazi-madrid.htm
3/3/10
La polemica sobre el RAC en Euskal Herria
1. Lo ocurrido en San Vicente fue el colofón de una serie de enfrentamientos que venían dándose desde hace ya varios años y que se tradujo en diversos enfrentamientos en fiestas de barrios y pueblos de Euskal Herria.
2. Los enfrentamientos vienen motivados por la “complicidad” de algunas personas de la escena skin head de Euskal Herria con la música RAC (Rock Against the Comunism). Hay quien por el contrario ve en todo ello el resultado de enemistades y malos rollos entre cuadrillas o personas implicadas.
3. El haberse creado dos bandos enfrentados y que no haya habido posibilidad alguna de llegar a un acuerdo a propiciado que las acciones violentas (Matiena, Otxarkoaga, Indautxu, San Vicente, Algorta…) tengan como consecuencia que desde algunos organismos populares y colectivos se pida la expulsión de las personas implicadas en el ataque de Barakaldo.
No pretendemos justificar ni acusar a nadie pero vamos a enumerar ciertas actitudes y hechos que a primera vista son ciertamente confusos.
Hablar sobre rumores, cosas que hemos oído, me han dicho…muchas veces no se sustentan pues se quedan en eso precisamente, en rumores. Pero en esta ocasión viniendo de donde vienen (no citaremos las fuentes) vamos a darles credibilidad.
Al parecer, en algunos lugares se han producido peleas entre cuadrillas de skins bajo la escusa de que los agredidos simpatizaban con la causa comunista. Resulta que a su vez los “anticomunistas” son parte de quienes son acusados de consumir música RAC y a su vez están relacionados con determinadas personas que acuden a conciertos y lugares ambiguos y se fotografían con gentes simpatizantes de la extrema derecha. Estos lugares sin ser explícitamente lugares de expansión nazi-fascista, reúnen a gentes que consumen tanto música RAC como OI!, street-punk… A estos lugares se les denomina como zona gris. Personas que acuden a estos lugares se relacionan con la gente de Des-Kontrol. Si además le añadimos la existencia de fotografías de ex-miembros de esta banda portando camisetas de RAC la confrontación esta abonada.
Las conclusiones que sacamos de todo ello son dos, o bien nos encontramos con un serio problema de tendencias violentas contra el pensamiento comunista (exagerando un poco, algo propio de la extrema derecha) o bien que nos encontramos con una preocupante falta de formación política entre sectores que se supone debían de estar concienciados en este tema. Sectores que no diferencian la causa comunista (entendida esta como una causa justa contra la explotación y por la desaparición del Estado) de los peores y más funestos ejemplos históricos que se han dado en su nombre. También podría ser que el comunismo este asociado a la estatalizad y ámbitos españoles, desconociendo que en la tradición revolucionaria de los últimos 50 años (aunque anteriormente hayan existido otras propuestas aparte de la independentista) en Euskal Herria en el que la cuna del pensamiento comunista condensado principalmente en el materialismo histórico es un factor de primera importancia. El comunismo (sin simbologías relacionados con el asociacionismo y organismos proletarios como la hoz y el martillo) aunque sea en una vertiente identitaria, propia, local (?)… no es algo ajeno en la historia de este pueblo. Hay están ejemplos como el auzolan, las tierras comunales o los gaztetxes que quizás sean las expresiones practicas de eso a lo que nos referimos.
Habría que ver las razones por las que hay determinadas personas que frecuentan la denominada zona gris y consumen música RAC. El problema de todo esto lo vemos en que hacer propaganda abierta de la música RAC, mas teniendo en cuenta que sus letras están salpicadas de racismo, xenofobia, homofobia, nazismo… y no precisamente en clave irónica ni de humor negro ni nada por el estilo. Es un tendencia preocupante mas teniendo en cuenta los procesos de fascistizacion de la sociedad que se esta dando en Europa en base a factores sociales que también se dan en Euskal Herria(k). Y es que aunque contemos con un movimiento popular sano que contrarreste las tendencias antes comentadas no habría que bajar la guardia frente a ello. Es lógico que existan personas preocupadas por ello y que decidan poner freno.
Los hechos históricos dicen que hay una línea que divide al fascismo de los movimientos socialistas y es una evidencia el trasvase de fuerzas revolucionarias que objetivamente eran proclives a la izquierda hacia el fascismo. Lo ocurrido en el movimiento skinhead de Inglaterra en los 70 es quizás el ejemplo mas claro de esto a lo que nos referimos.
CONCLUSIONES
El despliegue mediático en torno al tema de Des-Kontrol a resultado llamativo. La forma de actuar y el haberse producido en un lugar determinado como son los recintos festivos de las txoznas en donde este tipo de acciones no se dan, puede que sean las razones de tal despliegue (hasta el ABC se hizo eco). Los medios de la denominada Brunete Mediatica y otros, siempre han mostrado una clara tendencia a manipular todo lo relacionado con las fiestas populares en Euskal Herria. En el eco mediático suscitado hay en nuestra opinión (corregirnos si nos equivocamos pues no vimos lo sucedido en San Vicente) una exagerada interpretación cuando no algo de sensacionalismo a la hora de relatar el ataque. Nos parece que las versiones televisivas, de Internet y de la radio exageraban. 60 personas organizadas para ejercer la violencia pueden hacer mas daño que el que hicieron. Si hubieran sido menos los atacantes, pongamos que 7, en igualdad numérica, los de Des-Kontrol ¿se hubieran defendido? Si el resultado de heridos fuera el mismo… se hablaría de ataque, pelea de bandas, tribus urbanas… Que se busca con ello, crear alarma, mediatizar aun mas las fiestas, fomentar el alarmismo… ¿para que? ¿Para justificar presencia policial en las txoznas?
Lo que esta claro es que si esto provoca la presencia policial en determinados lugares que sean susceptibles de producirse incidentes (¡¡ entre gentes del movimiento popular que no han sabido llegar a un acuerdo!!) aflora el monopolio de la violencia del Estado y sale reforzado.